بنیان‌گذاران نئو (Neo)

بنیان‌گذاران نئو، دا هانگ‌فی و اریک ژانگ هستند و هر دو در سمتی یکسان با عنوان رئیس هیئت مدیره‌ی بنیاد نئو با هدف ترویج پذیرش بلاک چین‌ فعالیت می‌کنند.

دا هانگ‌فی معتقد است که اینترنت در کنار اهمیت زیادش، نقایص بسیاری دارد. یکی از این نواقص نبود کنترل برای مصرف‌کنندگان عادی بر داده‌هایشان است. از نظر او برنامه‌های بلاک چین در نهایت به جریانی اصلی تبدیل خواهند شد.

اریک ژانگ، دیگر توسعه‌دهنده‌ی اصلی شبکه‌ی نئو است که الگوریتم تحمل خطای بیزانس واگذارشده را به هدف جلوگیری از فعالیت شرکت‌کنندگان غیر قابل اعتماد در عملیات بلاک چین نوشته  که از این فناوری در بلاک چین نئو نیز استفاده شده است. او در توسعه‌ی نئو ۳، نسخه‌ی بعدی زیرساخت‌ پروژه‌ی نئو، نقشی اساسی دارد.

چه چیزی نئو را منحصر‌به‌فرد می‌کند؟

یکی از نکات منحصر‌به‌فرد بلاک چین نئو توسعه‌ی مداوم آن است؛ این خاصیت آینده‌‌ی نئو را تضمین و آن را در مقابله با افزایش ناگهانی تقاضا ایمن می‌کند. در همین راستا و با توسعه‌ی نئو ۳، امنیت شبکه و پردازش تعداد تراکنش‌های انجام‌شده در آن افزایش پیدا کرده است. برخلاف بسیاری از بلاک‌چین‌های دیگر، این شبکه دو رمزارز بومی دارد: NEO و GAS.

• •  NEO که قبلا با نام (ANS) شناخته می‌شد، برای سرمایه‌گذاری، ایجاد بلاک، تغییرات و مدیریت شبکه استفاده می‌شود و همچنین برای مردم امکان شرکت در نظرسنجی مربوط به بهبود بلاک چین را فراهم می‌کند.
  • GAS که پیش‌تر با نام (ANC) معرفی شده بود، برای پرداخت هزینه‌ی تراکنش‌های انجام‌شده در شبکه استفاده می‌شود و به‌‎عنوان پاداش در اختیار هولدرهای نئو قرار می‌گیرد.

برای محاسبه‌ی مقدار GAS دریافتی در ازای هولد مقداری مشخص از رمزارز NEO، می‌توان از این لینک می‌توان استفاده کرد.

پشتیبانی پلتفرم ارز دیجیتال نئو از زبان‌های برنامه‌نویسی C# ،Java ،Go ،Python و Kotlin باعث مشارکت بسیاری از توسعه‌دهندگان در این پلتفرم شده است. همچنین صندوقی به نام اکوبوست (EcoBoost) برای حمایت از رشد شبکه و جامعه‌ی نئو دارد که در سال ۲۰۱۹ (۱۳۹۸) ایجاد شد؛ این صندوق صد میلیون دلاری، شامل کمک‌های بلاعوض، پشتیبانی فنی و تبلیغ در رسانه‌های اجتماعی است.

چه تعداد رمزارز نئو در گردش وجود دارد؟

در مجموع صد میلیون رمزارز نئو عرضه خواهد شد. این رمزارزها قابل استخراج نیستند و تمام صد میلیون آن‌ها هنگام راه‌اندازی بلاک چین تولید شده‌اند.

نیمی از رمزارز‌های نئو بین شرکت‌کنندگان در فروش آن و نیمی دیگر بین توسعه‌دهندگان و شورای نئو تقسیم شده‌اند. در زمان عرضه‌ی آن، قرار بر این شد که این وجوه برای سرمایه‌گذاری در پروتکل بلاک چین دیگری که سازمان پشتیبانی می‌کند، استفاده شود.

با ایجاد هر بلاک جدید، تقریبا هر ۲۰ ثانیه یک‌بار، یک رمزارز GAS تولید می‌شود (۵ توکن GAS در دقیقه). تعداد GAS-های ایجادشده به‌تدریج با گذشت هر سال کاهش پیدا می‌کند و زمان مورد نیاز برای عرضه‌ی کل صد میلیون، ۲۲ سال تخمین زده شده است.

نحوه‌ی توزیع رمزارز GAS

امنیت شبکه‌ی نئو چگونه تأمین می‌شود؟

همان‌طور که اشاره شد، سازوکار اجماع نئو (dBFT)، نوعی الگوریتم تحمل خطای بیزانس است و تخمین زده می‌شود که بلاک چین آن قادر به پردازش هزاران تراکنش در ثانیه باشد. الگوریتم شبکه‌ی نئو به هولدرهای این شبکه اجازه‌ می‌‌دهد از طرف کسانی که تراکنش‌ها را انجام می‌دهند، رأی بدهند؛ از این جهت، این الگوریتم شباهت‌هایی با الگوریتم گواه بر سهام واگذارشده دارد.

بر طبق الگوریتم dBFT، تنها زمانی که حداقل دوسوم نمایندگان به اجماع برسند، بلاک‌ها به زنجیره‌ی بلاک اضافه خواهند شد. می‌توان امیدوار بود که این کار مانعی برای افراد خرابکار در شبکه باشد.

ویژگی‌های بلاک چین نئو

نئو به لحاظ تئوری، سیستم اقتصاد هوشمند خود را ترکیبی از دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند معرفی می‌کند.

دارایی‌ دیجیتال

در بلاک چین نئو دارایی‌ها را می‌توان بدون مداخله واسطه‌ها و فارغ از هزینه‌های مرتبط با آن‌ها، به‌راحتی به‌صورت باز، غیر متمرکز، قابل اعتماد، قابل ردیابی و شفاف دیجیتال کرد.

کاربران می‌توانند هر نوع دارایی‌ را ثبت، خرید، فروش یا مبادله کنند یا به گردش درآورند. پلتفرم نئو امکان پیوند دارایی فیزیکی را با آواتاری دیجیتال و منحصر‌به‌فرد در شبکه فراهم می‌کند و با دادن هویت دیجیتال معتبر به دارایی‌های ثبت‌شده در پلتفرم خود، از آن‌ها به‌صورت قانونی محافظت می‌کند.

هویت دیجیتال

اطلاعات کلیدی قابل تأیید برای افراد، سازمان‌ها و دیگر نهاد‌های موجود در شبکه‌ی نئو از طریق هویت دیجیتال افراد فراهم می‌شود.

قراردادهای هوشمند

قرارداد‌های هوشمند امکان اجرای تراکنش‌ها و توافق‌نامه‌ها بین طرف‌های مختلف را بدون حاکمیت سیستمی قانونی یا سازوکاری مرکزی فراهم می‌کنند. اجرای این قراردادها بر اساس کد‌ منبع شبکه، قابلیت ردیابی، شفافیت و برگشت‌ناپذیر بودن تراکنش‌ها را ایجاد می‌کند.

تمرکز بر رعایت قوانین

دارایی‌های دیجیتال و قرارداد‌های هوشمند در پلتفرم ارز دیجیتال نئو، مشابه پلتفرم بلاک‌چین‌های دیگر از جمله اتریوم است؛ اما وجه تمایز این پلتفرم با بلاک چین‌های دیگر مربوط به اجبار وجود هویتی دیجیتال در آن است. این پلتفرم روی رعایت قوانین متمرکز است و انتظار می‌رود  هر شخص، کسب‌و‌کار یا هر نهاد فعال دیگر روی پلتفرم نئو، هویت دیجیتال منحصر‌به‌فرد و قابل اثباتی داشته باشد. داشتن این هویت دیجیتال یکی از شروط تعامل در این پلتفرم است. حتی گره‌های مختلف در شبکه‌ی نئو، قبل از اعتبارسنجی تراکنش‌ها، انجام حسابرسی یا ساماندهی دفاتر نیاز به تأیید هویت دیجیتال خود دارند.

پیدایش آنچین (Onchain)

هم‌زمان با فعالیت دا هونگ‌فی و اریک ژان روی ارز دیجیتال نئو، توجه بسیاری از شرکت‌هایی که به دنبال راه‌حل‌های خصوصی برای بلاک چین‌ها بودند به این رمزارز جلب شد. این امر زمینه‌ی ایجاد فناوری Onchain را در سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۳) فراهم کرد. آن‌چین اکنون شرکت فناوری مستقلی است که در قالب چارچوب‌های مالی و قانونی فعالیت می‌کند و راه‌ حل‌ خصوصی‌سازی بلاک چین را برای شرکت‌های مختلف ارائه می‌‌دهد.

درحالی‌که نئو فعالیتی مشابه بیت کوین و اتریوم دارد، فناوری Onchain بر تأمین نیازهای خاص این صنعت بر ایجاد بلاک چین‌های خصوصی و کنسرسیوم متمرکز است. محصول اصلی Onchain، معماری شبکه‌های توزیع‌شده (DNA) است و پلتفرم بلاک چینی است که برای حل مشکلات مختلف بخش‌های خصوصی و دولتی، شخصی‌سازی می‌شود.

تفاوت ارز دیجیتال نئو و آن‌چین (Onchain) در چیست؟

• رمزارز نئو و آن‌چین ماهیت‌ متفاوت و مستقلی دارند و هیچ کدام مالک دیگری نیست. هدف نئو تمرکز بر ارائه‌ی کسب‌و‌کار به مصرف‌کننده (B2C) است که مصرف‌کننده (C) در آن می‌تواند یک مشتری یا حتی یک جامعه باشد؛ درحالی‌که Onchain روی خدمات شرکت به شرکت (B2B) متمرکز است.
• نئو توسط جامعه‌ای عمومی تأمین مالی می‌شود؛ درحالی‌که Onchain توسط بزرگ‌ترین کنگره خصوصی چین تحت عنوان فوسان (Fosun) حمایت می‌شود. دا هونگ‌فی درباره‌ی دلیل انتخاب فوسان به عنوان شریک سرمایه‌گذاری این‌گونه توضیح داد:

سبد سهام فوسان شامل سه بازوی اصلی امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و شیوه‌ی زندگی است که با فناوری بلاک چین تطابق دارد. به همین دلیل ما گروه فوسان را به عنوان شریک سرمایه‌گذاری انتخاب کردیم.

دیدگاه ارز دیجیتال نئو و آن‌چین (Onchain)

هدف بنیان‌گذاران نئو و Onchain دستیابی به تعاملی بین زنجیره‌ای در آینده‌ است. آن‌ها امیدوار هستند بتوانند مکانیسمی برای ارتباط و به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات بین بلاک‌چین‌های مختلف عمومی مانند نئو یا خصوصی مانند آنچه توسط مشاغل اداره می‌شود، ایجاد کنند. برای رسیدن به این هدف و برقراری تعامل، هویت و اعتماد نیاز است که ویژگی هویت دیجیتال پلتفرم بلاک چین نئو این نیاز را برطرف خواهد کرد.

در اصل، ارز دیجیتال نئو و Onchain می‌توانند به جای سیستم‌های رایج بانکی و کارت‌های اعتباری که امروزه استفاده می‌شوند، مسیر میانی مورد نیاز بین سیستم‌ بلاک چین‌های غیر متمرکز، فاقد نظارت و ناشناس مانند بیت کوین و اقتصاد سازگار با KYC را فراهم کنند.

نئو و Onchain با رویکردی همه‌جانبه در جهت رفع نیاز‌های همه‌ی احزاب تلاش می‌کنند. این گروه‌ها کاربران، ماینر‌ها، مشارکت‌کنندگان در تراکنش‌ها، مشاغل خصوصی و حتی قانون‌گذاران را شامل می‌شود. نئو و آن‌چین (Onchain) ممکن است بهترین راه‌ حل جامع برای کاهش شکاف بین اقتصاد بسته‌ی قانون‌گذاران و علاقه‌مندان به سیستم‌های آزاد ارزهای دیجیتال باشد.

آیا نئو را می‌توان راه‌ حلی برای مشکلات چین دانست؟

از زمان پیدایش رمزارز نئو، فناوری آن‌چین (Onchain) به گونه‌ای طراحی شد تا با شرایط قانون‌گذاری‌های آتی در حوزه‌ی ارزهای دیجیتال سازگار باشد و رویکردی متمرکز و متفاوت با بسیاری از رمزارزهای دیگر داشته باشد.

با توجه به نگاه محتاطانه‌ و نظارت دولت چین به ارزهای دیجیتال، استفاده از این فناوری به زنده ماندن و رشد این رمزارز حتی در چین نیز کمک خواهد کرد. نگرانی‌های دولت چین در رابطه با ارزهای دیجیتال مربوط به تخلیه‌ی منابع برقی این کشور، تهدید‌های زیست‌محیطی و خطرات مالی این حوزه است.

نئو بلاک چین‌های عمومی غیر متمرکز (DNA) را فراهم می‌کند و معماری شبکه‌های توزیع‌شده آن‌چین، نیاز به بلاک‌چین‌های خصوصی را برطرف می‌کند. با ادغام این دو سیستم می‌توان از مزایای هردو بهره‌مند شد.

برخلاف موضع‌گیری‌های سخت‌گیرانه در مورد رمزارزهای غیر متمرکز و ICO-ها، شایعاتی وجود دارد که دولت چین به دنبال جایگزینی برای این رمزارزها است. با توجه به اینکه آن‌چین تأییدیه دولت Guiyang، مرکز استان Guizhou در جنوب غربی چین را برای DNA دریافت کرده است و همین‌طور اعلام آمادگی دولت چین برای همکاری با شرکت‌هایی که قوانین آن را قبول داشته باشند و اجرا کنند، رمزارز نئو و Onchain به خاطر بومی بودن، در اولویت خواهند بود.

اگر فناوری امیدوارکننده‌ی Onchain از طرف دولت چین پذیرفته شود و مشاغل این دولت از آن به عنوان راه‌حلی همه‌جانبه استفاده کنند، ارز دیجیتال نئو محبوبیت گسترده‌ای پیدا خواهد کرد.

تفاوت‌های نئو و اتریوم

ساختار بلاک چین نئو و اهداف پیدایش ارز دیجیتال آن شباهت‌هایی با اتریوم دارد و آن را اتریوم چینی می‌نامند؛ اما این دو ارز دیجیتال چهار تفاوت عمده با هم دارند:

• متمرکز در مقابل غیر متمرکز: با اینکه نئو رمزارزی مردمی و دموکراتیک معرفی شده است، Onchain هنوز بر پلتفرم کنترل کامل دارد؛ برای مثال می‌تواند کل شبکه را بدون نیاز به توافق کاربران ارتقا بدهد. در مقابل، ارز دیجیتال اتریوم به‌صورت کاملا غیر متمرکز ساخته شده است.
• رمزارز: بلاک چین اتریوم تنها یک رمزارز با نام اتر دارد و به دلیل محبوبیت زیاد، عبارت «اتریوم» نشان‌دهنده‌ی همان اتر است. در مقابل، نئو دو رمزارز با نام‌های NEO و GAS دارد و هرکدام هدفی متفاوت را دنبال می‌کند.
  
   
•  تغییر در کد یا پروتکل شبکه (فورک): اگر در یک شبکه، ارتقایی معرفی شود و به تأیید تعدادی کافی از اعضای آن شبکه نرسد، شاخه‌‌ای موازی با آن شبکه به وجود می‌آید. یکی از معروف‌ترین هاردفورک‌های تاریخ ارزهای دیجیتال مربوط به شبکه‌ی اتریوم است که در نتیجه‌ی آن اتریوم کلاسیک به وجود آمد. به دلیل نحوه‌ی برنامه‌نویسی شبکه‌ی نئو، رخ دادن این اتفاق برای آن غیر ممکن است.
• تأمین: در مجموع صد میلیون توکن نئو عرضه خواهد شد؛ در‌حالی‌‌که عرضه‌ی رمزارز اتریوم نا‌محدود است و توسط ماینر‌های شبکه‌ی آن اعمال می‌شود.